Şeker Pancarı

Şeker pancarı tarımı, özellikle çok yüksek rekoltesi ve güvenli bir mahsul olması nedeniyle ilgi çekicidir. Şeker pancarı geniş yapraklı bir mahsuldür ve tahıllarla ürün rotasyonunda iyi bir değişim ürünüdür. Mahsul yetiştirme, şeker fabrikalarının yakınında yapılır.

Şeker pancari, iklim koşullarımızda en büyük verim potansiyeline sahip olan mahsuldür. Yıllar boyunca genetik monogerm tohumları kullanılmıştır; dolayısıyla hektar başına yalnızca gerekli sayıda şeker pancarı ekilmektedir. Şeker pancarları sıralar halinde genellikle 50 cm mesafe ile ekilir. Bu, şeker pancarlarının sıraların kapalı olduğu yaz ortasına kadar nispeten açık mahsul oldukları anlamına gelir. Bu nedenle, şeker pancarlarının çok etkili bir yabancı ot kontrolüne ihtiyacı vardır, çünkü yabancı otlar verimi önemli ölçüde düşürür.

Şeker pancarı ekili alanlardan aşağıdaki yabancı otlar sıklıkla görülmektedir:

• Adi diş otu
• Ballıbaba
• Çatal otu
• Darıcan
• Düğme otu
• Gelincik
• Karapazı (Atriplex spp.)
• Kısır yabani yulaf
• Kişniş otu
• Kuş otu
• Köpek üzümü
• Kırmızı köklü tilki kuyruğu
• Kuş otu
• Papatya
• Salkım otu (Tavşan bıyığı)
• Sarmaşık çoban değneği
• Sirken
• Tarla akça çiçeği
• Tarla köpek papatyası
• Tilki kuyruğu
• Yabani hardal
• Yabani turp
• Yabani yulaf (Avena spp.)
• Yavşan otu
• Çoban çantası
  

Bunlara ek olarak, şeker pancarlarında Cercospora yaprak lekesi hastalığına rastlanmaktadır.